کشور آلبانی را بهتر بشناسید

جمهوری آلبانی کشوری در جنوب شرقی قاره اروپا می باشد ، پایتخت این کشور تیرانا نام دارد ،آلبانی به نام عقاب طلائی که سمبل این کشور محسوب میشود به جهانیان معرفی شده است . جمعیت پایتخت آن ۴۲۱ هزار نفر است. نظام سیاسی آلبانی دموکراسی پارلمانی بوده و از اعضای ناتو و تنها عضو سازمان کنفرانس اسلامی در اروپا می‌باشد. واحد پول این کشور لک نام دارد و اقتصاد آن در حالت گذار به بازار آزاد است. اصلاحات بازار آزاد، باعث شده تا اقتصاد این کشور به‌ویژه در بخش‌های انرژی و زیرساخت‌های ترابری، به روی سرمایه‌گذاری خارجی باز شود. آلبانی از ژانویه ۲۰۰۳ در فهرست نامزدهای احتمالی پیوستن به اتحادیه اروپا قرار داشته و به طور رسمی در ۲۸ آوریل ۲۰۰۹ برای عضویت در این اتحادیه درخواست داده‌است. ۹۵ درصد مردم این کشور از تبار آلبانیایی و بقیه بیشتر یونانی بوده و همچنین ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان و ۳۰ درصد مسیحی می باشند.مردم آلبانی از ریشه قوم ایلیری هستند که از اقوام هندواروپایی بود. آلبانی ۴۳۱ سال در دست امپراتوری عثمانی بوده و در دوره معاصر ۵۰ سال حکومت کمونیستی را پشت سر گذاشته‌ است. حدود یک‌سوم این کشور جنگلی بوده و به این دلیل آلبانی از نظر گونه‌های گیاهی ،کشوری غنی محسوب می شود.

تصاویر کشور آلبانی

نرخ ارز ( دیروز ) - 16:59

قیمت دلار در تهران 647,000 ریال (0.00%)

قیمت یورو در تهران 658,540 ریال (-0.09%)

قیمت پوند در تهران 765,190 ریال (-0.09%)

قیمت درهم در تهران 167,720 ریال (-0.10%)

قیمت لیر در تهران 19,150 ریال (0.00%)

آب و هوا در آلبانی

آلبانی یک کشور کوهستانی در جنوب اروپا است که دارای آب و هوای متنوعی است. این کشور به دلیل وقوع کوه‌ها و نزدیکی به دریای آدریاتیکو و دریای ایونیان، شرایط آب و هوایی گوناگونی را در نواحی مختلف ارائه می‌دهد. در نواحی ساحلی آلبانی، بهار و تابستان غالباً ملایم و خنک هستند. دماها در این فصول ممکن است به بالای 30 درجه سانتی‌گراد برسد. در زمستان نیز، دماها معمولاً ملایم و نسبتاً گرم هستند. در نواحی کوهستانی آلبانی، شرایط آب و هوایی تابستان معتدل و زمستان‌ها سردتر می‌شود. بلندی کوه‌ها می‌تواند بر اثر سرمای شدید در فصل زمستان تأثیرگذار باشد. در کل، آلبانی یک کشور با آب و هوای متنوع است که شما می‌توانید از تابستان‌های ملایم در ساحل‌ها تا زمستان‌های سردتر در مناطق کوهستانی لذت ببرید.

موقعیت جغرافیایی در آلبانی

این کشور کوچکترین کشور بالکان است که از شمال غرب با مونته‌نگرو، از شمال شرق با کوسوو، از سوی خاور با مقدونیه و از طرف جنوب و جنوب شرقی با یونان همسایه‌است. در سمت غربی آلبانی دریای آدریاتیک و در سمت جنوب غربی آن دریای ایونی قرار گرفته‌اند. ساحل آلبانی در تنگه اوترانتو با ساحل ایتالیا ۷۲ کیلومتر فاصله دارد. این کشور بین مختصات عرض جغرافیایی ۳۸، ۲۹، ۳۹، ۴۲ از شمال و طول جغرافیایی ۱۶، ۱۹- ۴، ۲۱ از شرق قرارگرفته‌ ،که تقریباً هم ارتفاع استوا و قطب شمال می‌باشد. وسعت آلبانیک مرز آن با دریا بالغ بر ۳۱۶ کیلومتر می‌باشد. آلبانی اهمیت جغرافیائی مهمی دارد زیرا درمحلی کلیدی واقع شده و نیز کوتاه‌ترین بندرگاه از مدیترانه به بالکان و قاره آسیا هم محسوب می شود.

سیاست در آلبانی

آلباني کشوری با ساختارجمهوري پارلماني بوده و پایه های سياسي آن براساس تفكيك قوا تعريف شده است. رئيس جمهور، رئيس كشور و شوراي وزيران عالي ترين دستگاه اجرائي كشور است كه در راس آن نخست وزير قرار گرفته است. رئيس جمهور با راي مخفي اعضاي پارلمان براي يك دوره 5 ساله انتخاب و نخست وزير توسط رئيس جمهور و از ميان حزب اكثريت در پارلمان تعيين مي شود. پارلمان با 140 عضوكه براي يك دوره 4 ساله انتخاب مي شوند، بالاترين مرجع قانون گذاري بوده و سيستم چند حزبي در اين كشور جاري است. احزاب سوسياليست و دموكراتيك دو حزب مهم اين كشور هستند. این کشور اولويت سياست خارجي خود را در پيوستن به ساختارهاي يورو- آتلانتيك به ويژه اتحاديه اروپا و ناتو، بهبود و تعميق روابط با آمريكا و همراهي با ائتلاف غرب به رهبري آمريكا در بحران هاي عراق و افغانستان، گسترش روابط با كشورهاي همسايه و منطقه و همچنين توسعه روابط با كشورها و شركاي عمده تجاري خود يعني يونان، تركيه و ايتاليا مي داند. دموکراسی پارلمانی حاکم بر این کشور تشکیل شده بر اساس پایه قانون اساسی که در سال ۱۹۹۸ اصلاح شده ، بنا شده‌است. انتخابات این کشور هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود. سالی بریشا از اعضای پیشین حزب کمونیست آلبانی و رهبر حزب دموکراتیک، در انتخابات ژوئیه ۲۰۰۵ بار دیگر به قدرت رسید. سالی بریشا، نخست‌وزیر کنونی و رئیس‌جمهور پیشین آلبانی در هزاره جدید با هدف غلبه بر کمونیست‌ها پا به عرصه قدرت گذاشت. او با وعده وارد کردن آلبانی به ناتو و اتحادیه اروپا در انتخابات به پیروزی رسید. رئیس‌جمهوری کنونی آلبانی، بامیر توپی از جبهه دموکراتها، در ژوئیه ۲۰۰۷ توسط پارلمان برگزیده شد. گام نخست برای کشور ها درخواست عضویت در اتحادیه اروپا «توافقنامه ثبات و همکاری» (SAA) به شمار می‌رود که این کشور در ژوئن سال ۲۰۰۶ در حال آماده سازی جهت ارائه به اتحادیه بوده و از آنجایی که اروپا به آلبانی توصیه کرده بود تا پیش از انتخابات پارلمانی در ۲۸ آوریل درخواست خود را ارائه نکند به همین دلیل این کشور درخواست خود را پس از تاریخ مذکور ارائه داده است .

تاریخ در آلبانی

نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است..شواهد و مدارک بی‌شمار کشف شده از دوران نوسنگی، آلات و ابزار سنگی مورد استفاده قرارگرفته که متعلق به ده هزار سال تا صد هزار سال پیش بوده‌است و به همین دلیل این کشور را ، کشوری دارای تمدن و فرهنگ دیرینه و کهنی تبدیل کرده است و نیز شواهد استقرار فرهنگی مهمی در دوره جدید عصر حجر و دوره سوم عصر حجر که بین دو هزار سال تا شش هزار سال قبل از میلاد مسیح دلالت می‌کند. نیاکان ، آلبانیایی‌ها را قوم هندواروپایی ایلیری تشکیل می‌دهند به همین دلیل بعضی‌ها معتقدند که ایلیری‌ها حدود دو هزار و پانصد سال پیش از اروپای مرکزی و مشخصاً آلمان کنونی به ایلیریا (شامل منطقه‌ای چند بار وسیعتر از آلبانی کنونی ) مهاجرت کردند. تاریخ آلبانی نشان می‌دهد که در اوایل هزاره دوم قبل از میلاد در ایلیریا مردمانی زندگی می‌کردند، که آنها را قوم ایلیری می‌نامیم، گسترده جغرافیایی ایلیریا بسیار وسیعتر از آلبانی کنونی بوده‌ و اسلوونی، کرواسی، مونته‌نگرو و مقدونیه و یونان شمالی را شامل می‌شده‌است. در نقاط دیگر بالکان از جمله هرزگوین و مونته‌نگرو، ایلیری‌ها در مقابل مهاجمان روم و اسلاو عقب‌نشینی کردند و عمدتاً ایلیری‌ها در منطقه کنونی آلبانی ماندگار شدند. فرهنگ ایلیریایی‌ها بسیار قدیمی و از زمان سنگی متکامل شده‌ و این فرهنگ در سرزمین آلبانی تا دوره برنز حدود سال دوهزار پیش از میلاد مسیح بوده‌است. در طی سده‌های پیاپی، اندیشه، آداب و رسوم ایلیری با مسیحیت و اسلام در آلبانی پیوند خورده‌است. منطقه آلبانی از دیرباز، مورد توجه قدرت‌های بزرگ همچون یونانیان بوده که در دوران پیش از ظهور مسیحیت به این منطقه حمله کردند و منطقه را تحت سلطه خود درآوردند. ایلیری‌ها در مناطق جنوبی و حاشیه دریای آدریاتیک، از یونانی‌ها شکست خوردند و مستعمرات خود از جمله شهرهای اپیدامنوس و آپولونیا (جنوب آلبانی) را در سده هفتم پیش از میلاد بنا کردند. دزدان دریایی ایلیر، مانع از برقراری امنیت و نظم مطلوب یونانی می شدند و این باعث شد که مبارزه ایلیری‌ها با یونانی‌ها در آب‌های دریای آدریاتیک سده‌ها ادامه داشته باشد . با اینکه کشور آلبانی در دوره‌های بعد، حوزه نفوذ قدرت‌های بزرگ شده بود و از انجایی که این منطقه زمانی جزو مستعمرات امپراتوری روم غربی بوده و درگیری و رقابت میان دو امپراتوری روم غربی و شرقی، بارها سرنوشت منطقه را تغییر داد. با این وجود ایلیری‌ها توانستند در مقابل حملات و تجاوزات امپراتوری‌های غربی و شرقی، اسلاوها و نهایتاً ورود ترکان عثمانی به این سرزمین، هویت تاریخی خویش را حفظ کنند. مهم‌ترین خطر آلبانی از ناحیه اسلاوها بود که از سوی امپراتوری روم شرقی حمایت می‌شدند.حملات اسلاوها با پشتیبانی کنستانتینوپول در سده‌های ۷ تا ۹ میلادی رخ داد و به نابودی و تخریب فرهنگی و تمدنی روم کاتولیک منجر گردید. اسلاوها، به تخریب فرهنگی و تمدنی و کشتار ایلیری‌ها پرداختند. در نتیجه این حملات پیاپی، بسیاری از آلبانیایی‌ها به مناطق کوهستانی رفتند. در سده‌های یکم و دوم پیش از میلاد، حکومت ایلیر تحت فشار شدید رومی‌ها بود، ایلیری‌ها بخش بزرگی از قلمرو خود را در هرزگوین و مونته‌نگرو از دست دادند. در سال ۱۶۸ ق. م مقر پادشاهی ایلیر در اسکودار به دست رومیان تسخیر شد و بدین ترتیب، حکومت طولانی رومی‌ها بر سرزمین کنونی آلبانی آغاز شد و تا ۴ سده بعدی ادامه داشت. رومی‌ها مستعمرات و پادگان‌های نظامی ایجاد کرده و به لاتینی‌سازی، شهرهای کناره دریای آدریاتیک پرداختند. مانوی‌گری یکی از عناصر فرهنگ شرقی بود که از طریق رم وارد آلبانی گردید. عناصر مانوی تأثیر برجسته‌ای در کلیسای بوگومیل داشتند و احتمال آن نیز است که مجموع قوانین کهن ایلیری بر مبنای قوانین و دستورهای مانوی تدوین شده باشد.

دین و مذهب در آلبانی

بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۹۸ آلبانی، هیچ دینی، دین رسمی این کشور نیست و همه ادیان مساوی هستند. با این وجود تمامی مذاهب موجود در آن (مسلمانان سنی، بکتاشیه، مسیحیان ارتدکس و کاتولیک رومی) هر یک خواستار درجه بالاتری برای به رسمیت شناخته شدن از سوی دولت هستند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱ آلبانی ۵۸.۷۹ درصد مردم این کشور مسلمان (۵۷ درصد سنی و ۲ درصد بکتاشیه) و ۱۷.۰۶ درصد مسیحی (۱۰ درصد ارتدوکس و ۷ درصد کاتولیک)و ۲۴ درصد نیز بی‌دین ( یا به روایتی ارتدوکس )هستند یا از مذهب دیگری پیروی می‌کنند. ریشه اسلام در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد. بیشینه مسلمانان آلبانی حنبلي مذهب هستند اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب شیعه و يا از فرقه بکتاشیه می‌باشند. مسلمانان حنبلي که در آلبانی زندگی می کنند شباهت زیادی به شیعیان اماميه دارند، عشق به اهل بیت (ع) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلي مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند. مثلا در عاشورا مسلمانان از اماميه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند. عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است . در زمان حکومت كمونيستي ، اقدام به ویرانی 1700 مسجد، 200 حسینیه و مدرسه دینی شد . در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند. علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال 1967 قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا نماز بخواند یا روزه بگیرد و یا قرآن تلاوت کند و ... به حبس تا 20 سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا 20 سال نيز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و يا کشته شدند. در آن دوره، عشق به ائمه و اسلام در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند.

تقسیمات کشوری در آلبانی

کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده‌است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک ناحیه می‌دهند. در آلبانی ۱۲ سامان (ناحیه) وجود دارد. برخی از این نواحی به دلیل کمبود امکانات رفاهی خالی از سکنه میباشد . تنها شهر مهم این کشور پایتخت آن(تیرانا) میباشد که این شهر به دلیل وضعیتی جدا و ویژه ای که دارد به عنوان پایتخت این کشور انتخاب شده است .

اقتصاد در آلبانی

از زمان آغاز تحولات سياسي در آلباني در سال 1991 تا كنون اقتصاد اين كشور در سطح كلان در مقايسه با كشورهاي اروپاي مركزي و شرقي روند بهتر و رو به رشدي را طي كرده است. اقتصاد آلبانی بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی می‌باشد. آلبانی دارای منابع طبیعی هم‌چون معادن زغال سنگ و فلزاتی چون کروم، مس و نیکل است. مهمترین محصول کشاورزی کشور گندم است و کشاورزی یکی از شغل‌های پررونق آلبانی می‌باشد. آلبانی به لحاظ تولید کرومیت در جهان مقام سوم را دارا می‌باشد. تولید ناخالص داخلی این کشور ۱۹٫۷۶ میلیارد دلار است که ۲۱٫۷ درصد آن در بخش کشاورزی، ۲۰٫۳ درصد در بخش صنعت و ۵۸ درصد در بخش خدمات تولید می‌شود. دامپروری به دلیل وجود کوهستان‌های زیاد، و هوای مناسب و درنتیجه چراگاه‌های سرسبز موجب رونق این کشور گشته‌است، کشاورزی این کشور به دلیل داشتن تنوع درمحصولاتی همچون غلات، نیشکر، توتون و سیب‌زمینی موجبات رونق ان را به وجود اورده است . گندم و صادرات این محصول بیشترین سهم در رونق اقتصادی را ایفا میکند فراورده‌های صادراتی این کشور شامل منسوجات و پاپوش، آسفالت، آهن و سنگ آهن، نفت خام، سبزیجات، میوه و تنباکو است که به کشورهای (ایتالیا) و( صربستان) و( مونته‌نگرو) و( یونان) صادر می‌شود. آلبانی سالانه بیش از چهار میلیارد کیلووات ساعت برق تولید می‌کند که بطور کامل توسط نیرو گاه‌های آبی تولید می‌شود

ارتش و نظام در آلبانی

این کشور فاقد ارتش و نیروی مسلح میباشد و این جمهوری نسبت خدمت سربازی اجبار ی تعیین نمی کند ولی جوانان می‌توانند به صورت داوطلبانه به استخدام ارتش حرفه‌ای کشورشان در آیند. فراخوان خدمت وظیفه عمومی در شرایط عادی غالباً در این کشورها وجود ندارد ولی حاکمان این کشورها احتمال این فراخوان در شرایط اضطراری را به هیچ وجه رد نمی‌کنند.

قوم و نژاد در آلبانی

اکثر مردم این کشور از قوم آ ایلیری که از اقوام هندواروپاییان هستند میباشند که ده هزار سال قبل از میلاد مسیح پا در آلبانی کنونی گذاشتند و به دلیل استعمار بیش از حد این کشور توسط رومیان و عثمانی ها از نژاد رومی و عثمانی در این کشور یافت میشود و اگر بخواهیم کمی به عقب تر برگردیم میبینیم که بیشینه مردم آلبانی از تیرهَ آلبانیای بوده و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند. در آلبانی اقلیت‌هایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.

گردشگری و سفر در آلبانی

آلبانی یک کشور جذاب و تاریخی در جنوب اروپا است که با طبیعت زیبا، شهرهای تاریخی، و فرهنگ متنوع خود، گردشگران را جذب می‌کند. در زیر به برخی از مقاصد گردشگری مهم در آلبانی اشاره خواهیم کرد: 1. **تیرانا:** پایتخت آلبانی، شهر تیرانا، با خیابان‌های پرجنب و جوش، معماری مدرن و تاریخ باستانی، گردشگران را به خود جلب می‌کند. میدان مستقلیا و قلعه تیرانا از جمله جاذبه‌های تاریخی این شهر هستند. 2. **گیروکاستر:** این شهر تاریخی در جنوب آلبانی قلعه‌ها و معماری باستانی را به گردشگران ارائه می‌دهد. قلعه گیروکاستر و موزه آرگیروکاستر از جمله جاذبه‌های مهم هستند. 3. **بیرات:** شهر بیرات با بازارهای زیبا، مساجد تاریخی، و قلعه خوانسار به عنوان یک مقصد گردشگری دینی و تاریخی شناخته می‌شود. 4. **ساحل‌های دریای آدریاتیکو:** سواحل زیبای آلبانی از جمله دلایل محبوب برای گردشگران هستند. شهرهای ساحلی مثل درهرمی، کسال و دیره مقصدهایی محبوب برای تفریح و آب‌وهوا هستند. 5. **قلعه روزافه:** این قلعه تاریخی در شمال آلبانی واقع شده و از دیدنی‌های مهم و جذاب این کشور است. آلبانی با فرهنگ محلی، طبیعت زیبا، و میراث تاریخی خود، تبدیل به یک مقصد گردشگری پرطرفدار در منطقه شده است که مسافران می‌توانند از تجربیات جالب و متنوعی در این سرزمین بهره‌مند شوند.

تحصیل در آلبانی

آموزش عالی در آلبانی از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی متنوعی تشکیل شده است که امکانات تدریس مختلفی در رشته‌های مختلف ارائه می‌دهند. در آلبانی، آموزش عالی به سه مرحله تقسیم می‌شود: 1. **دوره لیسانس (Licence):** دوره لیسانس در آلبانی معمولاً 3 تا 4 سال طول می‌کشد. دانشجوها در این دوره مقدار زیادی از درس‌های تخصصی و عمومی را می‌گذرانند و پس از اتمام با مدرک لیسانس فارغ‌التحصیل می‌شوند. 2. **دوره ارشد (Master):** دوره ارشد معمولاً 1.5 تا 2 سال طول می‌کشد و برای دانشجویانی که می‌خواهند تخصص خود را عمیق‌تر کنند و به مطالعات پیشرفته بپردازند، مناسب است. پس از اتمام دوره ارشد، دانشجوها مدرک معتبر می‌گیرند. 3. **دوره دکترا (Doctorat):** دوره دکترا برای افرادی که تمایل دارند به تحقیقات علمی عمیق بپردازند، ارائه شده است. این دوره معمولاً 3 تا 4 سال زمان می‌برد و به دانشجوها امکان می‌دهد تا تحقیقات خود را در زمینه‌های مختلف ادامه دهند. دانشگاه تیرانا و دانشگاه فان نولتر، به عنوان دو دانشگاه معتبر آلبانی، از جمله مؤسسات آموزش عالی معروف در این کشور هستند. همچنین، تعدادی دیگر از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی نیز به ارائه برنامه‌های تحصیلی متنوع و با کیفیت مشغول هستند.

فرهنگ در آلبانی

در دوره معاصر، پس از عقب‌نشینی عثمانی‌ها دو گرایش ملی در بین آلبانیایی‌ها شکل گرفت. یک گرایش به دنبال زنده‌سازی ملی‌گرایی پیش از اسلام با ویژگی‌های مسیحی آن بود. گرایش دوم رویکردی به ملی‌گرایی پیش از اسلام داشت و بر هویت ایلیری، مسیحی و اسلامی تأکید می‌ورزید. هویت ایلیری برای مسلمانان و مسیحیان ملی‌گرا مهم‌تر از دین بود. فرهنگ آلبانی ریشه در تاریخ دارد که آثار آن را در ادبیات داستانی و آشپزی بین الملل آین کشور به خوبی مشاهده میکنیم در فرهنگ آلبانی (دمفیر) به عنوان اسطوره شناخته میشود که یک خون آشام است ولی حساسیت خون آشامان به نور را ندارد و معمولآ به عنوان شکارچی خون آشامان بدل میگردد از دمفیرهای معروف در فرهنگ این کشور می‌توان به شکارچی خون‌آشام (دی) اشاره کرد.

گردشگری و توریست در آلبانی

این کشور دارای مناطق گردشگری زیادی میباشد که روستاي رازم ،موزه شهر کرویه (کرویا) و کوچه های قدیمی در کرویا،درياچه اُهري ، نقاشی خیابان های تیرانا،ساحل دورس ،ساحل دریای آدریاتیک، شهر تاريخي دورس ، دریاچه اُهری ، طبیعت پزه ، مسجد ادهم بیگ از جمله این مناطق معروف و خاص میباشد که به دلیل تنوع و جذابیت این اماکن صنعت توریست این کشور رونق خوبی پیدا کرده است.